زیباترینم

دلچسب ترینم

این روزها تصور یک لحظه نبودنت در کنارما بزرگترین کابوسه

بابایی رو طوری مجذوب خودت کردی که فکر نمیکنم تا حالا کسی تونسته باشه .

وقتی روصندلی عقب نباشی انگار هیچکس روتو این کره ی خاکی نمیشناسیم.

وقتی برامون از آموخته هایت میگی داری گذشت زمان رو برامون تداعی میکنی.

وقتی آهنگ ای ایران ای مرز پر گهر رو جسته گریخته به زبون بچگیت میخونی ومعنی گهر رو برام میگی تنها کارم شکر خدای بزرگه که چنین گهری رو به من عطا کرده که فرق عمده ش با بقیه ی گهرها همون زنده بودن وزندگی بخشیدنشه.

دوست داشتنی تر اینکه علاوه بردانش فزون شده ات محبتت نیز دوچندان نصیب حالمان شده وحالا دیگه هرکی بهت میگه بیا خونمون یا بمون پیشمون خودت جواب منفی میدی بهشون وعلتش روهم:( تنها نذاشتن مامان وبابا ) خودت براشون شرح میدی.

فرفر موهایت نشان از خالقی یکتا دارد که گاهی چنان خواسته ی این آدمهای مخلوقش رو برآورده میکنه که جز شکر نعمت کاری از دست وزبانشان برنمی آید،این فرفر که میگویم وهمه جا جلب توجه حداقل 90% افراد رهگذر را میکند به اندازه ای زیباست که هیچگاه برایم تکراری نخواهد شد.

خداوندا توچقدر زیبایی،چقدر مهربانی،چقدر نزدیکی که این چنین دلمان را شاد میکنی ونعمتهایت را ازبنده هایت دریغ نداری.

به حق تموم لحظه های خوشبختی که نصیبمان میگردانی کاری کن هیچ کودکی در هیچ جای این زمین هرگز بی پناه وبی نصیب نماند از نعمت سرپناه وسرپرست،کاری کن ما آدمها از این همه تجمل وتفاخر دست برداریم وکمی هم کودکان بی سرپرست شهرمان را دریابیم.